زین ســـبب پیغامبر با اجتهاد
نـــــــام خود وان علی مولا نهاد
گفــت هر کو را منم مولا و دوســت
ابـــــــــن عم من عـــــلی مولای اوست
کیــــــــست مـــــــــــولا آنک آزادت کند
بـــــــــند رقیـــــــــــــت ز پـایت برکند
چــــــــــــه آزادی نبــوت هادیست
مــــومـنــان را ز انبیا آزادیست
ای گــروه مــــو منان شــادی کنید
هـــمچــــو ســرو و سوسن آزادی کنید
لیک میگــــــــویید هـــــــر دم شــــــکر آب
بــــــــــیزبـــــان چــــون گلستـــان خوشخضاب
بـــــــــیزبـــــــــــان گـــــــوینـــــــــد سرو و سبزه زار
شــــــــــــــکر آب و شــــــــــــکر عــــــــــــدل نــــــــوبهار
حلـــــــــــــــــه هـــــــــــــــــــا پــــــــــــوشــیده و دامن کشان
مســـــــــت و رقــــــاص و خــــــوش و عنــــــــــــــبرفشان
جـــــــزو جــــــــــــــزو آبــــــــــــــستـــن از شـــاه بــهار
جـــــــسمشان چـــــــــون درج پـــــــــــــر در ثـــــمار
مریـــــــمان بـــــی شــــــــوی آبـــست از مسیح
خامـــــــشان بــی لاف و گفـــــــــتاری فصیح
مــــاه ما بـی نــــطق خــــوش بر تـافتست
هـــر زبــــــــان نـــطق از فر ما یــــافتست
نـطــــق عیــسی از فــــــــــــر مــــریم بود
نــطق آدم پــــرتـــــــو آن دم بــــــــــــــود
تـا زیــــادت گــردد از شــــکر ای ثـــــقات
پــس نبــــــــــــات دیــــگرست اندر نبـات
عکــس آن اینــجاســـــت ذل مـــــن قـنع
اندریـــــن طــورست عـــــــــز مـــن طمع
در جــوال نــــفس خـــــود چنـــــدین مرو
از خـــریـــداران خــــــود غــــــــافـل مشو
تشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکر.