سلام دوستان!
اولین خبر بعد از تعطیلات طولانی بجای خاطرات سفر و... مرگ خانگی ربانی است.
طبق گزارش خبر گزاریها، برهان الدین ربانی فراری ترین رئیس جمهوری تاریخ کشور که در ایام ریاستش بحرانها آفرید و خونها ریخت و برای حفظ جان و مقامش فرار ها کرد و...، نهایتا در دام مرگ افتاد و کارنامه یک عمر جهاد و فسادش بسته شد!
ربانی در اولین امتحان بزرگ پس از سالهای جهاد، برای چهار ماه بعنوان رئیس جمهور کشور منصوب شد که این مدت متاسفانه تا مدت هشت سال!!!!!!!! (از سال 1372-1380) طول کشید و سبب شد که برخی از جریان فاسد و نیز تعدادی از گروههای ذیدخل در جنگهای داخلی به جد یا از روی بهانه حضور ربانی در مقام ریاست جمهوری را غیر قانونی دانسته و علیه او وارد جنگ شوند.
ربانی از شروع ریاست چهار ماهه تا زمانی که آمریکا و غرب بزور اورا از مقامش عزل و طرد نکرد در این مقام باقی ماند و در هر حال و وضعی خودرا بزور یا رضا، در روزگار قرار یا آیام فرار، رئیس جمهور کشور قلمداد کرد.
عصر فسادی که ربانی و همکارانش در راس آن قرار داشتند، ننگین ترین برهه تاریخ جدید کشور بشمار رفته و جنایات غیر انسانی بی شماری از قبیل قتل عام افشار و.... در پروند حکومت چند روزه این رئیس تحمیلی ثبت گردید.
از خداوند قهار منتقم، برای شهدای عصر جهاد آرزوی غفران و برای مفسدان و تبه کاران دوران فساد در خواست عذاب مضاعف مینمایم.
با سلام و خسته نباشید خدمت دکتر نظری. ربانی هرچه بود بود اما کشتنش برای مردم افغانستان زنگ خطری بسیار بزرگ است. ساده ترین تعبیرش این است که نشان می دهد دیگه در افغانستان هیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــج کسی مصونیت ندارد. تا برعلیه منافع طالبان وحامیانش دهن بازکند کشته می شود.
ما باید برعلیه تروریستان وحامیانش مبارزه کنیم وقتی امنیت وفرهنگ مبارزات سیاسی مسالمت آمیز درجامعه نهادینه شود بالاخره کم کم عدالت و امنیت و... به روی مردم افغانستان خواهد خندید
این است صداقت و یک رویی!
هزاره های حاضر در سالن مسابقات والیبال افغانستان و ایران که احساس ملی شان یکباره گل کرده بودندچنان صداقت ویک رنگی وسادگی مخصوص به خود را به نمایش گذاشتند که از حد ابراز احساسات معمولی گذشته به حدّ عربده های دیوانه وار آدمهای روانی رسیده بود و ازبس تیم قومی افغانستان را بافریادهای "افغان" افغان" شان بی ریا تشویق کردندنزدیک سالن منفجرشده بود. حتی گزارشگر ایرانی از احساسات بی مهار هزاره ها مبهوت و غافلگیرشده بود. این درحالی بود که دولت تبعیضگرا و فاشیست، حتی یک هزاره برای سمبلیک در تیم ملی جای نداده بود. درفدراسیون ورزش افغانستان نیز همچون کابینه ونظام اداری افغانستان تبعیض وقوم پرستی بیداد می کند
از شما چه پنهان، من از شنیدن مرگ ربانی خوشحال شدم زیرا در آن دوای دردی را میافتم که بر قلب هزاران مرد و زن کابل توسط این پیر خرفت و همدستان شناخته شده و نا شناخته اش گذاشته شده بود.
ربانی گذشته ای خوبی نداشت گرچند فعلا کار- در ظاهر- بدی هم نمی کرد و از جنایاتی که در دوران ریاست فراری اش مرتکب شده بود خبری نبود.
اینکه این حالش از نوع "زاهدی پیشی از بی موشی است" بود یا نه اصلاح شده بود فقط خدا میداند، شاید هم چون قدرت نداشت و شاید هم چون مسعودی بهمراه نداشت و شاید هم... چه میدانیم ما انسانهای جاهل و صدها احتمال و گمان.
بهرصورت برخی کاملا این گذشته سیاه را نادیده گرفته برای وی بیش از تاجیک ها اشک تمساح ریختند.