ای دوست شکر بهتر یا آنکه شکر سازد؟
خوبی قمر بهتر یا آنکه قمر سازد؟
ای باغ تویی خوشتر یا گلشن و گل در تو؟
یا آنکه بر آرد گل، صد نرگس تر سازد؟
ای عقل تو به باشی در دانش و در بینش
یا آنکه به هر لحظه صد عقل و نظر سازد؟
بیخود شده ی آنم، سرگشته و حیرانم
گاهیم بسوزد پر، گاهی سر و پر سازد
دریای دل از لطفش پر خسرو و پر شیرین
وز قطره ی اندیشه صد گونه گهر سازد
«مولانای بلخی»
سلام و عرض ارادت
هم (خودی)خودت خوبه هم قمرت و هم قمرسازت همه اش عالیه. دیگه چه میخواهی؟