اقبال لاهوری

اقبال لاهوری یکی از نمونه‌های روشن انسان‌هایی است که معمولا از آن‌ها به‌عنوان«جمع‌اضداد» نام می‌برند. او در یکی از اشعار بلندش به زبان اردو، خود را از نگاه یک مولانا تعریف می‌کند: «که روزی مولانایی به من گفت: اقبال را می‌شناسی؟ مردی عجیبی است، مجموعه‌ای از کارها و خصلت‌های ضد و نقیض، مردی است که در عین سنی بودن، رگه‌هایی از تشیع در او یافت می‌شود؛ شب‌هایش با موسیقی و سحرگاه‌ اش با راز و نیاز می‌گذرد، در عین اینکه جانب شرع را روا می‌دارد، با زنان نامحرم نیز گرم گرفته و براحتی تمام ساعت‌ها حرف و سخن می زند، و...»