دانای راز !

امروز 21 آپریل، مصادف است با سالروز رحلت علامه اقبال لاهوری، از پیش کسوتان جریان روشنفکری دینی در جهان اسلام.  

به حقیقت می‌توان گفت که اقبال لاهوری از مصادیق همان مردانی رازدانی است که برای آمدنش سال‌های سال باید انتظار کشید؛ نه فقط ما انسان‌ها، که حیات و زندگی نیز (به تعبیر خود اقبال) برای چنین مردانی در حالت انتظار بسر ‌برده و تنها بعد از این انتظار تلخ و توأم با ناله‌های تلخ تر، لیاقت و شایستگی حضور چنین ابرمردانی را در عرصه خودش، پیدا می‌کند:
سال‌ها در کعبه و بتخانه می‌نالد حیات
تا ز برم عشق یک «دانای‌راز» آید برون 

پاکی و پاکان بالفطرة

چند روزی است که وقتی به انترنیت سر میزنم، خصوصا فیس بوک، اولین چیزی که نظرم را بخودش جلب می‌کند، کشتار هزاره‌های شیعه مذهب کویته پاکستان است. نمیدانم چرا حس غریبی به من دست می‌دهد؟ حسی که دیگر خودم هم نمی‌توانم تشخیص دهم از چه جنسی است؟ دارم نسبت به خودم و به هر که مثل خودم بد گمان میشوم، از بس که از اینگونه مجسمه‌های دو پا سخن زیاد و شعارهای ناب و عمل کم و اکثرا زشت و نا پسند شنیده و دیده ام.

البته شماری هم هستند که خوبند و کار خوب می‌کنند، اما این‌ها چقدر کم اند و چقدر خاموش! دنیا را خبر بد ترور، حمله و هجوم، استعمار و استثمار به انواع و اقسامش پر کرده است و ما مانده ایم و ادعای اینکه انسان بر فطرت پاک آفریده شده است و اگر... همچنان پاک خواهد ماند! آیا می‌شود روزی این ادعا به استدلالی نیز مزین شود؟ استدلال چه، که عملا نیز نشان داده شود.

راستی میگن آدم های بد کم اند، ولی غالب اند. این هم از معماهای زندگی است که باید بپذیری و گر نه با آن پیش‌فرضت مشکل پیدا می‌کنی. اینکه این کم‌ها چرا غالب اند و آن زیادها چرا ساکت و مغلوب، سئوالی است که اقلا من تاکنون نتوانسته ام ربط آن را با فطرت پاک و پاکیزه انسان پیدا کنم؟

اگر شما اطلاع پیدا کردید، ما را هم مطلع کنید.

آن مردمانِ چراغ بر دوش!

مردم بامیان در یک اعتراض کاملا آرام، مدنی و خودجوش، به تبعیض‌های ناروا و غیر انسانی‌ای که از طرف دولت مرکزی علیه آنها و در مجموع تمام هزارستان اعمال می‌شود، نور و روشنائی را به هموطنان درد دیده شان پیشنهاد نموده و همگ...ان را به زندگی مسالمت آمیز بدور از تبعیض که در واقع همان دزدی سیستماتیک و ظاهرا قانونی است، فراخواندند. 

 آنها همچنین یک الیکین را بعنوان نماد روشنی و روشنائی، به جهان و جامعه جهانی که به هدف برقراری یک حکومت دموکراتیک و مردم بنیاد مبتنی بر ارزشهای انسانی به کشور ما آمده اند، و در رأس همگان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا هدیه داده و بدانها توصیه کردند که بیش از این راه و هدفی را که برای بدست آوردن آن به افغانستان آمده اند، فراموش نکنند.
اهداف انسانی و همه گیری که هرچه زمانی بر آن میگذرد، جای خودش را به اغراض و مقاصد قومی و قبیله‌ای داده و کشور را بسوی پرتگاه جنگهای خانمان برانداز داخلی‌ای دهه نود قرن بیستم میلادی، سوق می‌دهد.
مردم بامیان بعنون مرکزیت هزارستان، از محروم ترین مردم و مناطق کشور بشمار میرود که علی رغم وعده‌های مکرر حامد کرزی، و گذشت حدود ده سال از این وعده‌های منصفانه و بجا، مبنی بر رسیدگی به این ولایت، از قبیل پخته کاری سرک، و... آن؛ به هیچ یک از وعده‌ها عمل نشده و تمام پروژه‌های تصویب شده این ولایت با وجود امنیت مثال زدنی آن، ناتمام و بلکه ناشروع مانده است. 

 

جاده صلح، همچون جاده ابریشم، از بامیان میگذرد

تأملی بر سخنان تلخ اهالی "سپاه صحابه" !

هدف این یاد داشت اشاره به یک نکته مهمی است که در این گزارش خبری و به نقل از یکی از سران سپاه خون آشام صحابه که با اعمال ننگین شان چهره صحابی گرامی رسول اکرم (ص) را مخدوش میکنند، آمده است. این گزارش میگوید:

«مولوی احمد لودهیانوی سعی می‌کرد از کارنامه گروهش با این استدلال دفاع کند که چون شیعیان پاکستانی با ریختن به خیابانها قدرت خود را بیش از آنچه هست، جلوه می‌دهند و دولت پاکستان جلو راهپیمایی و "خودنمایی" آنها را در ماه محرم نمی‌گیرد، مسلمانان طرفدار او "سرکوب قدرت‌نمایی" شیعیان را برای خود یک وجیبه می‌دانند».