۱- سرنوشت تو متنی است که اگر ندانی دست های نویسندگان، اگر بدانی ، خود می توانی نوشت.
۲- جهان را ما ، نه آنچنانکه واقعا هست می بینیم ، جهان را ما آنچنانکه ما واقعا هستیم ، می بینیم.
۳- بشر » یک بودن است و «انسان » یک شدن.
۴- مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی و زاده انسان بودن است.
۵- آگاهی اگر چه به رنج ، ناکامی و بدبختی منجر شود ، طلیعه راه و طلیعه روشنایی ، طلیعه نجات بشریت است ،… از جهلی که خوشبختی ، آرامش ، یقین و قاطعیت میآورد ، هیچ چیز ساخته نیست.
۶- پیروزی یکروزه به دست نمی آید ، اما اگر خود را پیروز بشماری ، یکباره از دست میرود.
۷- انسان به میزانی که می اندیشد ، انسان است، به میزانی که می آفریند انسان است نه به میزانی که آفریده های دیگران را نشخوار می کند.
۸- باید دانست که بزرگترین معلم برای به دست آوردن استقلال و شخصیت ملی خودش دشمنی است که استقلال و شخصیت ملی اش را از او گرفته است.
۹- عرفان دری است به دنیای دیگر ، که باید باشد و هنر، پنجره ای به آن دنیا است
۱۰- انتظار آمادگی است نه وادادگی
۱۱- علی آشکار ترین حقیقت و مترقی ترین مکتبی است که در شکل یک موجود انسانی تجسم یافته است ، واقعیتی بر گونه اساطیر و انسانی است که هست از آنگونه که باید باشند و نیست
۱۲- آنگاه که کمیت عقل می لنگند، نیایش بلند ترین قله تعبیر را در پرواز عشق در شب ظلمانی عقلپیدا می کند.
۱۳- اسلام علی بر این سه پایه استوار است : مکتب، وحدت ، عدالت
۱۴- توده مردم به یک آگاهی نیاز دارند و روشنفکر به ایمان
۱۵- شهید انسانی است که در عصر نتوانستن و غلبه نیافتن ، با مرگ خویش بر دشمن پیروز می شود و اگر دشمنش را نمی کشد رسوا می کند.
۱۶- چه فاجعه ای است که باطل به دستی عقل را شمشیر می گیرد و به دستی شرع را سپر.
۱۷- تقلید نه تنها با تعقل سازگار نیست ، بلکه اساسا کار عقل این است که هرگاه نمی داند ، از آنکه می داند تقلید می کند و لازمه ی عقل این است که در این جا خود را نفی نماید و عقل آگاه را جانشین خود کند.
۱۸- لازمه ی توحید خداوند ، توحید عالم است و لازمه ی توحید عالم توحید انسان است.
۱۹- وقتی عشق فرمان می دهد ، محال سر تسلیم فرو می آورد.
۲۰- عشق عبارت است از همه چیز را برای یک هدف دادن و به پاداشش هیچ چیز نخواستن ، این انتخاب بزرگی است ، چه انتخابی!.
۲۱- وارد کردن علم و صنعت ، در اجتماع بی ایمان و بدون ایدوئولوژی مشخص ، همچون فرو کردن درخت های بزرگ و میوه دار است در زمین نامساعد در فصل نا مناسب.
۲۲- فلسفه زندگی انسان امروز در این جمله خلاصه می شود : فدا کردن آسایش زندگی برای ساختن وسایل آسایش زندگی.
۲۳- هیچ چیز به وسیله دشمن منحرف نمی شود ، دشمن زنده کننده دشمن است ، بلکه آنچه که یک فکر و یک مذهب را مسخ می کند ، دوست است یا دشمنی که در جامعه ، دوست، خودش را نشان می دهد.
۲۴- هنر تجلی روح خلاق آدمی است، هنر با مذهب خویشاوندی دیرین دارد… هنر یک ذات عرفانی و جوهر احساس مذهبی دارد.
۲۵- جهل، نفع و ترس عوامل انحراف بشری
۲۶- از تنهایی به میان مردم می گریزم و از مردم به تنهایی پناه برم
۲۷- آنان که « عشق » را در زندگی «خلق » جانشین « نان » می کنند، فریبکارانند، که نام فریبشان را « زهد» گذاشته اند.
۲۸- مردی بوده ام از مردم و میزیسته ام در جمع و اما مردی نیز هستم در این دنیای بزرگ که در آنم و مردی در انتهای این تا ریخ شگفت که در من جاری است و نیز مردی در خویش و در یک کلمه مردی با بودن و در این صورت دردهای وجود، رنج های زیستن، حرف زدن انسانی تنها در این عالم ، بیگانه با این «بودن»!
۲۹- هر کس مسیحی دارد، بودایی که باید از غیب برسد ، ظهور کند ، بر او ظاهر گردد و نیمه اش را در بر گیرد و تمام شود. زندگی جستجوی نیمه ها است در پی نیمه ها ، مگر نه وحدت غایت آفرینش است ؟ پروانه مسیح شمع است ، شمع تنها در جمع ، چشم انتظار او بود ، مگر نه هر کسی در انتظار است؟
۳۰- چه قدر ایمان خوب است! چه بد می کنند که می کوشند تا انسان را از ایمان محروم کنند چه ستم کار مردمی هستند این به ظاهر دوستان بشر ! دروغ می گویند ، دروغ ، نمی فهمند و نمی خواهند ، نمی توانند بخواهند.
اگر ایمان نباشد زندگی تکیه گاهش چه باشد؟
اگر عشق نباشد زندگی را چه آتشی گرم کند ؟
اگر نیایش نباشد زندگی را به چه کار شایسته ای صرف توان کرد ؟
اگر انتظار مسیحی ، امام قائمی ، موعودی در دل نباشد ماندن برای چیست ؟
اگر میعادی نباشد رفتن چرا؟
اگر دیداری نباشد دیدن چه سود؟
و اگر بهشت نباشد صبر و تحمل زندگی دوزخ چرا؟ اگر ساحل آن رود مقدس نباشد بردباری در عطش از بهر چه؟
و من در شگفتم که آنها که می خواهند معبود را از هستی برگیرند چگونه از انسان انتظار دارند تا در خلأ دم زند؟
نخبه قوم نظری عزیز درود برشما . خوب بود استفاده بردیم. راستی اگر نیایش نباشد زندگی را به چه کارشایسته ی می توان صرف کرد؟
بله:دقیقا مسئولیت انسان در برابر ظلم و تبعیض و انسان خواری انسان نماهاُ زاده آگاهی و زاده انسان بودن است.
هرکه او آگاه تر رخ زرد تر.
سلام دوست عزیز! ضرب المثل زیبا و معروف وبلاگ نویسان در باره بامیان وسراسر مناطق هزارجات محروم را شنیده اید؟ :
(( دولت برای ساختن یک دستشویی در بامیان، ابتدا چندین کنفرانس برگزار می کند وقتی خوب در رسانه ها پخش شد چندین بار افتتاح می کند. بعد از آنی که همه مردم از افتاح آن کاملا با خبر شدند خاموش وبی صدا به بهانه های مختلف کارش را تعطیل می کند. اما در ولایات دیگر که در دولت و وزارتخانه ها نفر دارند درست برعکس، اول پرژه های بزرگ با هزینه های ملیونی و ملیاردی ساخته می شود و در یک روز دهها پروژه افتتاح و به بهره برداری رسیده فقط در یک خبر کوتاه انعکاس داده می شود. ))
هنوز نشده که یک خبرگزاری یا وبلاگ از تعطیل شدن کدام پروژه در بامیان که دولت کارش را متوقف کرده خبر داده باشند. از سوی دیگر، ریزه کاریهای که در بامیان می شود هزینه اش فقط به چندهزار دلار می رسد اما پروژه های که در دیگر ولایات به اجرا می رسد معمولا با هزینه های بالای صد هزار دلار تا دهها و صدها ملیون دلار می رسد.
نکته ی خوب در گزارشهای وبلاگهای بچه های ما اینکه : در اول یا آخر هر گزارش دولتی به وعده خلافی دولت و محرومیت مطلق مردم ما اشاره می کنند. موفق وعزتمند باشید.
با ارسال این پیام به یک وبلاگ دیگر به گروپ پاسبانان بیدار شبهای قوم بپیوندید.